ŞİİR YOLCUSU
Madem ki bahardan daha doğurgan,
Mavi ve yeşilden daha güzelsin. Ellere lütufkâr ve de savurgan Kalbini dağıtma, bana özelsin. Ruhun sevilmeye sevmeye muhtaç! Kuruyor, gözyaşı döktüğün ağaç; Aşkın rüzgârına pencereni aç, Ruhuna sevginin lezzeti gelsin. Dudağın duymazsa son nefesimi, Bir feryat bastırır gönül sesimi, Kalbine yazdığım son adresimi, Aklın bilmese de yüreğin bilsin. Şiir yolcusuyum, kin nefret gütmem! Hasretle beslendim, acıyla bitmem! Seni yitirsem de gam tasa etmem! Yeter ki anılar aklında kalsın. 05.03.2020/Samsun İbrahim COŞAR |