CENÂBETNÂME
Sokaklarda yaşıyordu
günde bi’öğün bulsa hemen Allah’ına şükrediyordu şikâyet nedir bilmiyordu elinden iş gelirdi ama iş bulamazdı ki garip bi’kat elbisesi vardı yıkar yıkar giyerdi yirmi saat gezer üç-dört saat uyurdu çocukları çok severdi uzaktan hep uzaktan hayvanları göğsüne sokar sıkı sıkı sarar öyle severdi bi’çiçek bile koparmalara kıyamaz da koklar utanırdı Allahûekber dediğinde minareler cünûp uyandığı sabahlarda çok korkardı, çekinirdi cenabet gitmekten Allah’tan utanırdı Allah’ı severdi Allah’ı bilirdi! 26 Mart 2020 ali’m, İstanbul |
........ yüreğine sağlık
________________________________Selamlar