tatsız, tuzsuz, aşksız,
hem kadersiz,
hem bahtsız,
yalnızım ben yanlız.

ölü gibiyim,
o kadar yalnızım ki,
şu sefil dünyada.
görünmüyorum artık,
hiçbir aynada.
tükenmişim erkenden,
tutmuyor elim ayağım.
ağzımdan çıkanı duymuyor kulağım.
kah orada, kah burada,
bilmiyorum neredeyim.
koskoca evimde bir ben varım,
bir de kedim.
kendi kendine takılıyor tek başına.
görse bile,
tanımıyor artık beni kedim.

tatsız, tuzsuz, aşksız.
hem kadersiz.
hem bahtsız.
yalnızım ben yanlız.

o kadar yalnızım ki,
dağılmışım zerre zerre,
bilmiyorum hangi parçam nerede,
kimi odada kimi holde.
darmadağınık evim.
ne kadar arasam da,
ben bile artık bende değilim.
elim ayağım benimle, benim yanımda.
omuzumun üstünde duruyor başım.
ama sanki ben,
bu dünyada bile değilim.

tatsız, tuzsuz, aşksız.
hem kadersiz,
hem bahtsız.
yalnızım ben yanlız.



. . . ismail oral . . .