KöprüI Vururken asil bir gemi vurgunu eteklerime Omurgamda umumi bir yalnızlık akıntısı coşuyor Kabarıyor göğsüm / taşıyor / onlar dökülüyorlar birer birer Ana kaldırımda tekrarlanırken kemeraltı sevişmeler Atalarının aşkı başka yaşadığını bilmezler Say say bitmez topuklarında gezen kanunları Ceplerinde hep bir telaş hep yetişememe sancısı Oysa ölüm baldırlarımda değil sadece Her nefeste azar azar içlerine çekerler Ölmedikçe bir kere dahi kelme-i şehadet getirmezler II İnsansın! Gözün çıkar sonun yine çıkmaz sokak Tek yönlü yolda özgür iradeyle ruhunu bırakmak yasak Gel gör ki cinayetlerin yaşamından bin kat daha korkak Sükun-et! Vurma sesinle uykuları Nef-ret ile israf etme / her acı zamana ayarlı Paldır küldür bağrında bir kalbin var saatli Benimse bir geçit kimliğim O da denizine sevdalı III Bir kale arkası / şatonun suya batmış şaçakları gibiyim Yedi nokta iki deprem ile sevişip sana döneceğim Çökeğim kırılan kalbimin ortasından dizlerime Balkonlar düşecek / ben düşeceğim Sarılacağım efsun yakamozlarına Belki her aşık gibi ölesim gelir dolunayda Koynun sofadır sevdalılara umutlarıysa dişkirası Tenime değen dalgalarında yükselen tuzlu bir ölüm yankısı Tan vakti silkindim yükümü / geri kalan tarihin bir kopyası Neremden tutarsan tut şimdi al beni ızdırabım son bulsun Dilim gibi adalet yok ruhuma / o da artık sende sussun |
son uca gider.
sen hangi köprüden bahsediyorsun?
bu köprüden kaç gelin geçti bilirmisin.?
tebrikler.