Çiçek Koklamak İçindir
Koklayan biri yoksa, boşuna çiçek derme
Bırak yerinde kalsın, dalları incitirsin Gönül bilmeyenlere, bir yaprak bile verme Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin Her gönül goncasını kendi bağında arar Kiminin mevsimi güz, kimisinin ilkbahar Gülün her yaprağında, saklanan bir efsun var Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin Verecek sevgin varsa, erteleme yarına Gülünü seviyorsan, katlanırsın hârına Göklerden yaprak yaprak, yağar avuçlarıma Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin Çiçeğin yarını yok, seveceksen bu gün sev Gelip ruhunu sarsın görünmeyen bir alev Son defa hatırlatmak, benim için bir ödev Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin İbrahim Taşdemir |