Gelgitler yaşıyorum, gelgitler!
Kapkaranlık bir gece.
Gözlerimden yüreğime akan denizler,
Şimdi anılarımı taşıyor dalga dalga!
Tam da yüreğime doldurmuşken anıları;
Bir boşluk...
Kendini benimle doldurmak istercesine,
İçine çekiyor beni.
Bu zaman denen o girdaptan başkası değil!
Varsın olmasın yarınlar!
Her yeni günle silinmesin anılar!
İşte o yüzden bir daha günaydın demeyecem sana!
Yıldızları bırakmayacağım bu sensiz geceye!
Ama ben istemesem de gün yine doğacak!
Ve yine biliyorum ki
Güneş gözlerinde uyanacak.
Gözlerindeki ışığı hiç kaybetmemen ümidiyle,
Bir ümitle yine , devam ediyorum işte!
Daha yeni başladım farz et, sus ve dinle!
Seni gördüğüm andan beri,
Zaman hep aynı yerde,
Zaman bende durmuş!
Zaman değil mi yine geride kalan!
Aşkının gerisinde,
Ben aşkınla çağlar aşarken bir an,
İçimde yıllar yaşlanıyor,
Gözümde göz bebeklerim,
Yaşlanıyor , dökülüyor, bir bir
Dökülüyor yüreğime ,
Senden ne kaldıysa geriye!
Zamanı geldi artık,
Birazdan bitecek bu şiir de!
Sensizliğin gölgesi,
Çoktan düştü şehrime.
İşte söylüyorum tam zamanı!
Bana ayıracak bir dakikan varsa,
O halde dinle!
Ama hiçbir şey sorma!
Sadece gözlerime bak!
İçindeki seni, sendeki beni gör!
O senden başkasını görmüyor.
Görmeye görsün gözlerim varsın!
Seni mutsuz görecekse,
Görecekse de aşkın gözüyle görsün!
Yüzündeki güneşi,
Güldüğünde yüzünde açan gülleri,
Yıldız yıldız ışıldayan gözlerini
Görmezden gelip de körlük etmesin!
O kadar şey istedim ki!
Bir dakikaya sığmayacak ,
Benimkisi sadece, bir hayalle konuşmak!
Ne yazık ki senin bir dakikan bile yok!
Bir dakikan bile yok bana ayıracak!
Çünkü benim bir dakikam yok artık!
Zaman bende duralı çok oldu.
O yüzden kayıtsız kalamıyorum zamana!
O yüzden kızıyorum kızaran ufuklara!
Batan güneşe, gökteki yıldızlara!
Bir de sabaha...
Ve kokunu uzağıma vuran,
Seher yeline.