Ulaşmak Ne Mümkün
Denizlerin kıyıya sürüklendiği gibi
Ardınca sürüklüyor, saçların beni. Bir ferahlık doluyor inceden ince, Sen gelip de girdiğinde kalbime. Nefesin ki hayat vaat ediyor, Aşkı ölüm bilenlere. Beni benden aldığın günden beri, Bir daha da gelemedim kendime. Gelseydim kapına, inan hiç gitmezdim, Hiç gitmezdim sensiz, cennete bile! Depremler yaşıyorum, depremler! Sensiz ben her gece, Yok oluyorum bir bilsen! İsmine varan her hecede. Gece en koyusunu giyip de Gözlerim ulaştığı an hayaline, İki damla dökülür elime, Ellerim öyle yıkanır, öyle temizlenir ki sevginle! Yine de kıyamam dokunmaya, kıyamam! O güzel, o masum tenine! Ruhumdan bir şeyler koparır ellerim, Sana ulaşsın diye, ulaşmak dedim! Ulaşmak ne mümkün! Aşkının zirvesine! |