Dil'lenen CANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Aynı adlı şiir serisinin sadeleştirilmiş ve güncellenmiş halidir.
Mesut derin çeker nefesi.
İşittiği yağmurun sesi. Ne de güzeldir her zerresi. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut fani, can ise baki. Can ki her daim dipdiriydi. Dirisi ölüsü ne belli? Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut giymiş etten kafesi. Durgun aklı, vurgun yüreği, Şaşkın ebabil kuşu sanki. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut bakar da gönül görür. Canan uğruna yaş dökülür. Gönüle yaş değmeyen ölür. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut susmaz, bir kere çoştu. Yağmur artık sağanak oldu. Önüne kattı da sel oldu. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut güldü, gül ise mesut. İkisi tek yürekte mesut. Hep sevdiğini şuranda tut. Gör sevdalı bir can dillendi. Mesut dinle, kalpten gelene. Haşr Suresi ballanır dilde. Ya Rabbim aşkınla haşreyle. Gör sevdalı bir can dillendi. . . . . . . . Mesut yazar, kalemi susar. Hece hece O’nu arar. O’na engel nedir sorar. Gör sevdalı bir can dillendi. Mesut bulur mu? Hiç bilinmez. Belki bulduğunu da bilmez. Daha ne bildiğini bilmez. Gör sevdalı bir can dillendi. Mesut oy! Vefasız mı çıktın? Sefayı sen cefa mı saydın? Yedin içtin hım kar mı saydın? Gör sevdalı bir can dillendi. Mesut koyar şapkayı öne. Düşünür kara kara, hele. Haydi son bir gayret, la havle... Gör sevdalı bir can dillendi. Mesut devam eder yazmayı. Ne ilk harfi ne son satırı. Kalem yazsın yalnızca hakkı. Gör sevdalı bir can dillendi. Mesut eder nazar yağmura. Yağmur kesilir en sonunda. Sevda kokar şu toprağında. Gör sevdalı bir can dillendi. Mesut gülü pek çok severdi. Baka baka göz nemlenirdi. Dil sussa gönlü şenlenirdi. Gör sevdalı bir can dillendi. . . . . . . . Mesut çıplak basar kumlara. Adedince girer günaha. Sonra dalar tövbe suyuna. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut çile gelir peşinden. Dertsiz olmaz eder içinden. Kahrı hoş lütfu da, bir bilsen. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut’ un kalbinde korkular. Zamanını esir almışlar. An yolcuydu, hancı sanmışlar. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut susar, yüreği ağlar. Bir kuş var, kanadını çırpar. Ağla ağla! Belki de uçar. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut’ u sevdalanmış derler. Sevgi yoksunu dellenmiş der. Mesut halini bilmez hak der. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut dur, dur etme eyleme! Aklından geçeni söyleme. Dili kilit vur batıl deme. Gör sevdalı bir can dillendi! Mesut söyler, kendisi dinler. Kalem yazdıkça kalbi titrer. Üşüme bir gün sayfa biter. Bir can ki sonsuzluğa erer. Gör sevdalı bir can dillendi! |