Ağlıyor GaripOlmuştu yalnızca aşkın hamalı Kalbini dinleyip kurdu masalı Yitirmiş yârini Mecnun misali Kabrinin sağında ağlıyor garip Sevgiliye hasret geçti kaç Eylül Unut gitsin garip demişlerdi gül Gurbet toprağında virane gönül Feleğin ağında ağlıyor garip Soğuklar geliyor dalgalı liman Göçmen kuşları göçüyor her an Gelir mi gelmez mi yine bir Nisan Bozarken bağında ağlıyor garip Ne mecali kalmış ne de sevenler Başına düşmüş ak diyor yarenler Muhtaç oluyor bu yaşa erenler Yaşlılık çağında ağlıyor garip Çözdüğü ne var ki kalp kafesinde Ömrü heba etmiş boş hevesinde Neyi varsa uçar son nefesinde Çıkıp Kaf dağında ağlıyor garip Saffet Kuramaz Bozkırda büyüdüm dağı bilirim Vefasız değilim haktan gelirim Bu dünya fanidir birgün ölürüm Dünyanın çoğunda ağlıyor garip ......> Ahmet Kara şairimin bu güzel katkısı için çok teşekkür ederim. |