Aslı Yerine Kopyasına BakıyorumYaktın ormanımı Sallandım on şiddetinde Ne güneşi görüyorum Karanlığın hiddetinde Ne de kaderimizi örüyorum Kalemimi kırdığın inde Maalesef özlüyorum Başına konan sineği bile Yollarını gözlüyorum İtiraf etmek zor gelse de dile! Neler demedin ki Unuttum… Anıların cehennemim oldu Verdiği acıları yuttum! Ya gel İllaki gel. Saffet Kuramaz, 21.11.2024, Ankara |
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla