Bir Deli’nin Güncesi/6 Akıl Hastanesi-2Bu sabah gözlerimi acil serviste açtım Bir yatağa bağlıydım sonrasında çözdüler Bildiğim kadarıyla bir sürü ilaç içtim Beni niye kurtarıp çukurumu kazdılar? Doktorlar baş ucumda derdimi sorguladı Ben sustukça onlar da bir şeyler kurguladı İntihar günah deyip kimisi yargıladı Kimisi ayıplayan gözleriyle süzdüler Halbuki bu biçare cana değildi kastım Bir haftadır rüyama gelmeyen sana küstüm Derdimi söylemedim onlar sordu ben sustum Densizce üsteleyip ashabımı bozdular Bu bitmeyen sorgular işkenceden ağırdı Başhekim anlat artık, konuş diye bağırdı Hekimler heyetini toplantıya çağırdı En sonunda bu keçi inadımı sezdiler On dakika içinde topladılar heyeti Hepsinin gözlerinden belli idi niyeti Yine narkozmuş meğer bu delinin diyeti Demirden sükutumu toprak gibi ezdiler İğneler irademi çırılçıplak soyunca Seni anlattım durdum iki saat boyunca Hem kaval dinler gibi dinlediler koyunca Hem anlattıklarıma inanmayıp kızdılar Oysa gözlerin beni terki diyar edeli Bu yüzden aklım yitik bu yüzden adım deli Doktorlar anlamadı ödediğim bedeli Aşkımı hakir görüp beni çokça üzdüler Bir ara başucumda sanki gölgen belirdi Sensizlik krizlerim hep bu anda gelirdi Uyutulmuş beynimde deliliğim delirdi Cümle depresyonlarım bir acayip azdılar Sen diye yastığımı aldığımda koynuma Meşhur kolsuz gömleği geçirdiler boynuma Kuşa taksak ters uçar dedikleri beynime Gün yüzüne çıkmamış ne küfürler dizdiler Son yediğim narkozla bütün direncim düştü Sanki binlerce kabus yatağıma üşüştü Ben sus ulan dedikçe bakıcılar gülüştü Ve ardından gözlerim sarhoş gibi sızdılar Velhasıl iki gözüm, az önce doktor baba Anlattı durumumu, boşaymış artık çaba Benden bir halt olmazmış söyledi daha kaba Umutsuz vaka deyip raporuma yazdılar Anlaşılan onlarda artık benden bezdiler... Mutlu Aydurmuş |
Şiir okumaya bu sayfaya geleceğim artık. O kadar yani.