EVLENELİM ARTIK

Şu kira denen illet tak edince canıma
Yanaştım sokaktaki emlakçının yanına

Adam gayet kibarca şansımı araladı
Elindeki evleri övgüyle sıraladı

Bir hayli tecrübesi ferahlattı içimi
Endişeyi bitirdi öz güvenli seçimi

Dedi tam size göre şahane bir evim var
Abartısız içine yirmi beş kişi sığar

Belki inanmam diye fotoğraflar gösterdi
Merakım gitsin diye uzaktan salık verdi

Bir heyecan bastı ki üst üste çektim oley
Bunun tarifi garip evlenmek gibi bir şey

Nasıl oldu bilmeden vardık hemen bankaya
Teslim ettim parayı hiç bakmadan arkaya

Ben biraz tez canlıyım yoksa çabuk bıkardım
Henüz akşam olmadan tapuyu da çıkardım

Öyle mutlu oldum ki bedava ev bulmuşum
Daha evi görmeden ev sahibi olmuşum

Bir elimde tapu var diğerinde anahtar
Yürü Mustafa Doğan artık seni kim tutar!

Adam ev alacak da sevinmez mi karısı!
Yine de tepkisinde aklımın bir yarısı

Çevirdim tüm borçları bir çırpıda altına
Hemen eve koşarak müjdeledim hatuna

Bir de biz baksak diye hayıflandı birazcık
Aman hanım ses etme keyfim gelmişken az’cık

Biraz tedirgin kaldı zavallı ilk etapta
Avrat sözüyle işler olmaz bizim kitapta

Kiradan kurtulduk ya gerisi Allah kerim
Artık ev sahibinin kahrını mı çekerim?

Çoluk çocuk şen şakrak neşeyi bölüşerek
Apar topar yollara koyulduk gülüşerek

Neyse ki yol eridi belirdi bizim hane
Görür görmez şatoyu döküldüm tane tane

Bir anda tüm bakışlar üzerime çevrildi
Anahtarı sokarken birden kapı devrildi

Öfkeden sendeledim bismillah diye diye
Dilimin hiddetinden gitti edep terbiye

Hafiften şiddet görüp sanki büzülmüş gibi
Görmeyince güneşi korkup üzülmüş gibi

İçinde camı sağlam iki tane pencere
Bol bulup da sürülmüş yağlı boya her yere

Bilmem hangi milattan eser kalmış burası
Yarım metre toz toprak koridorun arası

Evin duvarlarında yer yer kuş yuvası var
Hani biraz zorlasan içine kafan sığar

Ne bir korniş takılı ne baca var ne piriz
Maaşa tedbir konmuş artık biz bizi yeriz

İnleyen ev hayalim şaşırdıkça şaşırdı
Merdivenden inerken sandım ki ev hapşırdı

Eyvahlar şaha kalktı panik hâli cüssemde
Hanımın tokadını hissetmedim ensemde

Vallahi dedi hatun taşınmam ben bu eve
Babam evine bile giderim seve seve

Sabrımı daha fazla sınama ne olursun
Ben kiraya razıyım bu ev yerinde dursun

Eski ev sahibimiz belki affeder diye
Aldık züccaciyeden birkaç küçük hediye

Varır varmaz kapıya bizi oldukça gerdi
Az önce bir gurbetçi üç yıllık peşin verdi

Attım kendimi yere bizim hanım bağırdı
Korkudan telaşlanıp ambulansı çağırdı

Hakka dikilmiş gibi kaydırdım gözlerimi
Uzun uzun sallayıp titrettim dizlerimi

Gariban Mustafa’nın itibarı kayıptır
Korkudan kaçırmışım söylemesi ayıptır

Üstüm başım perişan umurumda mı canım
İşte tam bittim derken sarılıverdi hanım

Bir an göz göze geldik tersine döndü gidiş
Hatun merhamet etti tatlıya bağlandı iş