Ne yakışır dı buralara?
Vatanımda
Herkimse
Rahat edemeden hiç
Hisseli tapularında;
Kovula kovula...

Ama severken milletini
Azizce
Öderken halihazır vergilerini
Saygıyla eğerken başını öne
Neden satmakla yetinir kalanlarını
Verdikçe isteyen
Açı yetimsize.

O kaçmadı hiç kaçırmadı
Kaçındı!

Ele geçirdikçe toprağını
Yeryüzünde gittikçe silindi izin
Küçüldükçe azaldı
Ezildin

Baş olan
Tepeden bakardı hep
Kırıntıları iter elinin tersiyle...
El yarası açıla açıla
Çarpıldı


Ve
Haliyle alem
Ne çok acır başıboş sallananlara...
Harabe peşin nefesinde
Oysa depremin en çok yıkımı konuşuldu
Ya yeniden doğuşunu anlatsalar yeşil arizelerinde
Olur muydu?
Sus!

Tekrar tekrar tekrar...
Griyle kuşatıldı!

Olsun!
Bazen çekip gitmek gerekti
Yırtıp içini
Ne olcaksa olsun deyip
Veren dörtbir rengi
Alışkanlıklarına tövbe çekmeyi
Yoketmeyi bilmeli gönülseçen
Sığ bir is içinde
Safını belli eden
Ayak izlerini

Kim konuşurdu ki bizi
Kim hatırlar en kaybından saf aşkın ikizini...
Popüler meselelerde hep bi yazı tura çekildi
Sahi derinden etkileyen afetin sesini
Sessiz bir fonda dinlemekle yetinmek
Niyeydi?

İllet bir salgın peşinde perişan
Üstünü örtmekle telaşlı bir vurgun bu
Azınlık bir kesim yaşadıysa yaşadı
Ölümü bırakıp gerisine
Biçilen anılarda
Sahte aynalarda dikizlendi

Sahte baba ocağından
Sahte şubatlara
Kananlara anlatıldı
Algılar yaratıldı
Medyayı ortak edip
Bir hikayeye inandırıldı halk
Kanaldan kanala
Kırmızı sulu gdo’dan elmalar avuçta

Ayna ayna söyle bana
Ne yakışırdı buralara...