Yüreğimin Güneyimagmadaki lavlardan alır gülümsemeler rengini bu yüzden dudaklar kızıl, kızamık, pembe sımsıcak ve ıslaktır buzulları eritir kavgalar son çağdaki soğuk algınlıkları bundandır önce gözlerinin ufuklarına saldım uçurtmamı bulutları, güneşi ayı ve tüm yıldızları seyrettim sonra; sarhoşluğumu, mutluluklarımı sevgilerden başım dönünce de yaşadığımı keşfettim aşkların efsunlu tuzağına yüreğimin güney sahillerinde yakalandım esriktim, deliydim, divaneydim meczuptum, serseriydim çöllerdeydim yandım sevmelerden, kaybetmelerden bir türlü yılmadım/ yıkılmadım ama neyleyim şu hasretlerden bıktım usandım yabanıl atlarıyla kuzeyden gelir azgın/arsız dinsiz/ imansız savaşçılar şehirler, canlar yakarlar günahsız güney yarım küre yaşamlarında bu yüzden matemlidir şarkılar bundandır kurban gelenekleri tanrılara ey İbrahim oğlu! sen ki; her yok oluşunda ağıtlar döktün ağladın evvel zaman yangınlarında dağlayıp karanlıklara kaptırdın gözlerini hem Adem’in günahına inandın hem de kuzeyli talancının yalanlarına ah yüreğimin güneyi! sen hep kuzeyin uyduruk ve fani karakterli tanrılarına bir kurbandın ne fikrimi-hayalimi sevdamı aldırabildim yüreğimin coğrafyasına ne de yüreğimi sığdırabildim zihnimin ütopyasına C. Çalık |
saygım ve sevgimle...