Beklenen bereket nihayet geldi
Şehzadeler şehri kara büründü
Harşena dağının çehresi güldü
Avucunu açıp kına süründü

Hikmetinden sual elbet sorulmaz
Bu şehri sevenler asla yorulmaz
Şirin’in aşkıyla Ferhat durulmaz
Gelecek günlere umut göründü

Yağan kar manadır Hakka koşuyor
Sultanları sanki dağdan aşıyor
Evliyalar önde hafız coşuyor
Beyaz gelinlikten tüle sarındı

Toprağa can verir kiraz alına
Misket elmasının lezzet balına
Çiçek bamyasının narin dalına
İncitmeden konup aşkla barındı

Camiler kalesi bembeyaz kardan
Yeşilırmak akar nazlıdır yardan
Etrafı meyvelik şeftali nardan
Soğuk sularında durmaz serindi

Özgürlüğe düşen temel taşıdır
Yağan kar değildir ekmek aşıdır
Hakmiş’in adıyla aynı yaşıdır
Toprağa değdiği tarih derindi

Sadık KARADEMİR

Hakmiş: Amasya’yanın Hitit kitabelerinde yazılı en eski ismi.