yaz beni tutar
kehribar bir akrep gibi temmuz
terim beyaz mendil içinde huysuz
bal arısı bir güneş
dokunur tenimin kumral kıyılarına
kanadı kırık bir kuş olur yorgunluğum
gövdem isilik ve tuz içinde

kirli beyaz bir martı
saçlarımdan geçerken Karşıya’da,
yaşlı bir körfez vapuru üç düdük çalar
kırar sabahın mahmurluğunu
duyar Konak’ta çığlığını tanış martılar
Çalar yedi kez sessizliğin ezgisini bozar
Saat Kulesi’nde akreple yelkovan
Hasan Tahsin anıtına cirit atar
Nefti boyunlu güvercinler
Kemeraltı hazırdır ses gürültüye bozguna

Bir tas su içerim Vakıf Çeşmesi’nden
geçmişi hasret kokan
belleğimin bohçasında
Pirpirim kokuları
Elinde sıcak bir Antep kâhkesiyle
Anam babam hısımlar

Düşleri yoran bir kara karga
Meserret’te top oynuyor haberin yok
Kestane Pazarı’ndaki baharatçının
Tarçın ve ıhlamur çiçekleri açıyor yüzünde.

Az sonra gürültünün kamçıları şaklayacak yüzümde
Adım gibi biliyorum Kemeraltı çıldıracak
Gülüşler,hüzünler,gerilimlerle...
Daha da kuduracak domuzuna Temmuz güneşi
Tam demlenmişken dinginliğim ve serinliğim
Kaçmalıyım diyorum ürkek sesime tutunarak
Yeni gölgelerine ve sevdalarına İzmir’in.

OĞUZ TÜMBAŞ