İLK GÜLÜCÜK -32-
Ah umutlarımdan vaz geçemiyorum
Nasıl geçerim ki yaşar mıyım umutsuz? İyi ki varsınız umutlarım gitmeyin sakın Oyalayın beni nefesim sizlerle sakin Yarın olduğunda diğer yarın var ya! Ama belki de yoktur,yine de tamam O zaten en güzel umut,işte öyle Yani cesur biriyim,hem de fazlasıyla Karlar mı yağıyormuş daima başıma? Yağsın yerim onları ben seve seve Rüzgar hırçın mı esiyormuş..? Essin düşsün kuru yapraklar yerlere Herşeyin bir zamanı zemini var işte Üzülsem de üzüleyim,ne yapayım,böyle.. Memleketim,tatlı suyum,serin havam! Geliyorum demiştim,gelemiyorum yine O şuymuş,bu buymuş der iken çok şey... Evdeki hesap,çarşıya uymadı yine Şimdilik bir süre yine kaldım yerimde Yok yok umutlarım var benim,har benim Bugün değilse yarın ben Balyaya gelirim. 02.07.2008.İzmir. Müfide Dcdeli. |