Kır Çiçekli ŞiirBir rüyadan uyanmışsın Tadı damağında kalmış sanki gökyüzü hayranlığının Sevmişsin seyretmeyi her akşamüstü Açmışsın perdeleri sonuna dek Bir sonsuzluğun gölgesindeymiş kalbin Gölgede kaybolan gölgeni sevmişsin Ve üstünü örtmüşsün kır çiçekli çerçevelerin -Ki onlar da üşümesin Ellerinden arındırmışsın bir mektubun sessiz harflerini Ama hecelere borcunun kalmasını istememişsin Ne de olsa sevmezmişsin kelimere borçlanmayı Sevmezmişsin gece vakti bir şiiri yarım bırakmayı Bu yüzdenmiş belki gözlerinden şiir seslerinin duyulması Aynı anda görmek ve duymak seni Bu yüzdenmiş belki Senin sesinde can bulmuş bir şarkı Mırıldanmış kulağımda her akşamüstü Kapılara yakın durmayı sevmemiş kalbim Ama sen geldiğinde hep eşiğinde beklemişim Bildiğim tüm şiirler senden geçmiş Yazdığım tüm şiirlerden sen Üstünü örtmüşüz kır çiçekli yaşanmışlıkların -Üşümeden... |