Lisanı sana benzeyen bir mevsimin içindeyim
Üstüm başım yağmur kokusu
Belki de bahar rüzgarı


Dizelerinde yatıya kaldığım bir şiirin ilk hecesindeyim
Ve sana dair mırıldanmaların sessiz büyüsünde
Her şiir biraz sen barındırırken içinde
Sana yenilerini yazmak, meydan okumak kendime


Tüm sevinçlerin uykuya daldığı bir rüyanın pembesindeyim
Belki de rüya benim
Belki de rüyam sensin
Tanımların eksik kaldığı bir coğrafya senin kalbin
İçinde yönümü ararken, kaybolmayı daha çok sevdiğim


Papatya kokulu bir hayatın cümlelerindeyim
Okundukça dokunduğum ruh sensin
Belki de kendi ellerimle yazdığım bir özneye bu sevgim
Aslında sevgilim
Tüm bu cümleler senin için


Tazeliğini ve aydınlığını saçlarından alan bir sabahın ilk saatlerindeyim
Üstüme doğuyor güneş mavilerin arasından
Kabul olan bir duanın tebessümü büyüyor ellerimde
Avuçlarımda lisanı sana benzeyen bir mevsim fısıltısı
Üstüm başım yağmur kokusu
Ve bahar rüzgarı


Belki bu sabah yine kendime meydan okuyorum
Yönü sen olan bir şiirde kayboluyorum belki
Kaybolmayı severek

Ve arayarak seni...


Bir şiirin ilk hecesinde
Bir rüyanın pembesinde
Bir hayatın papatya kokusunda
Bir sabahın aydınlığında

Bul beni...



Büşra Nazlı