YÜREĞİN BUZ TUTMUŞSen gidince bir hoş oldu buralar Ilız ılız kalpte sızlar yaralar Ne oldu bilmem ki ne oldu sana Yüreğin buz tutmuş taş bu aralar Herkes deli deyip bak kınar oldu Kurtlar kuşlar yar seni anar oldu Gittiğin yerden bir haber ver yeter Yanmaz dediğim adam yanar oldu Uzak durma seni benden alırlar Beni bilen bilir sorsan tanırlar Karşıma geçipte el gibi durma Belkide bizi ayrıldık sanırlar Açılmadan gülü soldu dediler Dilek tuttu gerçek oldu dediler Yüzü biraz güldü çekindi amma Seni andık gözü doldu dediler Daldırdın mukaddes derin hayale Sen düşürdün beni gördüğün hale Aşk için yanan ben gülü bilirdim Demek ki yanarmış Menekşe Lale Yağmurlar uzansın elinden tutsun Rüzgâr saçlarının telinden tutsun Hepsi bir olsunda getirsin bana Sarkılsın kollarım belinden tutsun Sırt üstü düşünce yoruldum sanma Kurşun yedim amma vuruldum sanma Gönlümün deryası senle doluyken Gidip başkasına sarıldım sanma HARUN YILDIRIM |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi Kutluyorum.