Gelen
Tak tak tak; tok bir ses, duvarlar çalındı.
Çalkalandı gözün altında torbalar. Yürek ağızda, dilin yükü ağırdı. Takat, derinden: "Kim o" diyecek kadar. Taş duvardan giren hangi mevsim? İklim, An an değişirken nuru seren de kim? Kitaplarda okudum, dosttan işittim. Duymadığım şu his maveradan, bildim. Otur dedi, otur! Oturdum karşısına "Hiç"in. Beklenen! Sonsuzluktan bir dua söyle. Dedi: "O’na anan kalp olsun mutmain." O an, oldum güvercin "Hiç" in elinde! Uç kuşum, uç! Sonsuzluk, "Hiç"ten hediye! Mesut Tütüncüler DENİZLİ 05.02.2020 |