susmanın vedasıkonuş sevgili rüzgar gecenin sessizliğinde ve mevsimin yaprakları yok aynı güllerin kuruluğu yabancılığımız yıldızlar ve o siyah karanlık yalnızlığım korkuları yağmur damlarının gökyüzünü sevmesi gibi sebepsiz uzaklığın bırak saçlarını çözeyim tek tek seveyim inceliğini gülüşünün çocukluğunu hatırlat bana ellerin tutsun soğuk boşluklarımı yüreğinin tatlı ritimlerini duysun kulaklarım o tatlı yüzünde sevgiyi göreyim güzelliğin gibi sarı güller geceyi aydınlattı koparma ellerinin inceliği ile döküldü bırakıp gittin ellerime bir gök taşı düştü gözlerimin körlüğüne adımları saydım üç vakte bir oluşuma yangın yeri gibi esti küllerin düştü ruhuma korkularım dedim aciz dualar gibi yayıldı etrafa sustum en büyük alışkanlığım ile |
Gönüllere akan dizeleri ve güzel şiirinizi tebrik ederim…
Şiirinizi Haz alarak okdum…
...................................................Saygı ve selamlar..