Boş boş oturmak
Şimdi burada böyle boş boş oturup ilham beklemek de mi şiir değil?
Zaman geçirmek için yazıyorsam, yazmak için zaman geçiriyorumdur. Sıradan ve rutin aslında her şey. Gece ve gündüz gibi... Yaşamak bir fiil ve fiilen yapıyoruz biz bu işi. Kelimelerin anlamlara kast ettiği bir çağda yaşıyoruz. Ve susmaktan anlıyoruz her şeyin tadını. Dinlemek yemeğin adı. Şizofrenik bir yanımdan kalkarken her uykudan, bağırmak fırsatını elde tutmak için hakkım var demek. Acılarım her sabah soframda bana peynir ekmek, meğerse unutmak aklıma ısmarladığım en güzel yemek. Beni aklımın sana biat ettiği rüyalara sor. İyileşmek için böyle tesellilere karnım da gözüm de tok. Delirmek için izin belgem bile yok. Çünkü sevdik. Sevdik, ya şair olacaktık ya da ozan. Şairsem bu kadınların suçu. Çünkü gülerken yakalandı şiirlerim. Vebali kaldıysa kadınlarda kaldı bütün şairlerin. Şimdi burada böyle boş boş oturup ilham beklemek de mi şiir değil? |