YALANSIN
Âdemoğlu bir hoş oldu şaşkınım
Sabrım bitti ta yürekten taşkınım Gözlerimin nûru söndü düşkünüm Beni benden çalan dünya yalansın Yalan dolan her tarafı bürümüş Yüce dağlar ayaklanıp yürümüş Vicdan denen o merhale çürümüş Beni pişman eden dünya yalansın İnsanlığı haraç mezat satan var Atasını baş ucundan atan var Şerbet içre ağuları katan var Beni gama salan dünya yalansın Görmez misin şakağıma doldu ak Sevdalarım yüreğimde soldu bak Ömür boyu tek tuttuğum yoldu Hak Beni candan eden dünya yalansın Kovanlarda petek petek bal mı var Eğilip de doğrulacak hâl mi var Puşkun yedim kırılmadık dal mı var Beni düşkün kılan dünya yalansın İki dirhem bir çekirdek canım var Hak yolunda dökülecek kanım var Âlem bilmez Alîm’de sır şanım var Beni üryan soyan dünya yalansın Mustafa’dan aldım muştu selâmı Hak buyurdu ben okudum kelâmı Mükâfatım ünlenecek selâ mı Beni mahzun koyan dünya yalansın Melânî’yem sırlı bir küp misali Dıştan gören ne bilir ki bu hâli Var mı acep Hakk’a vuslat emsali Beni sine gömen dünya yalansın Aşık Melânî |
Bu güzel şiire, günün şiirine ikinci kez yorum yazmaktan çok mutlu oldum.
Şairimi KUTLUYORUM.