İSYANIMI SATIRLARA VURMADIM
Haydi uzat ellerini korkma
Yasla başını omuzuma,sen yanımdasınya Artık seninle yaşlanmak farz bana Ben gece sensizliğe yattığımda Varsın gözlerim kalsın uykusuz Solgun bakışların aklıma takılı kalsın Dilim adını zikreder oldu her gece Elim,saçlarının arasında dile geldi Duymam dediğim o sesler varya Bana ettiğim yeminleri hatırlattı Bir başıma yalnızım bu odada Dert anlatacak konuşacak kimse yok Yokluğunda kaçar oldum herkesten Kendimi yalnızlığa hapsettim Şimdi soğuk gecelerde Kaldırımda uyuduğumu anlatıyorum Köşe başlarında dert içiyorum Boşaldıkca kadehler Bir kez daha soruyor bana seni Sen yalnızlıklar ülkesinin prensesi Bense tek tabanca gezenlerin reisi Yine de anlaşamıyoruz Yüreğim yandı, yaralarım azdı Hasret sardı yalnız gecelerimde Anladım yalnız kaldığımı Yıkıldım öylece kaldım sokağında Öfkelerimi satırlara vurmadım Boğazıma düğümlenen Beni öldüren kelimelerindi İnan ki yazamadım Seni incitecek sözleri Şiirlere bile sığdıramadım seni İstemedim üzülmeni Bazem isyan ettim Ama onurlu yaşadım Benimde tebessüm eden kelimelerim vardı Yazdığım her şiir yakışıyordu sana İstemez miydim bende Gamzelerinden öpmeyi Umudumu öldürmedim Belki de bu yüzden hala ayaktayım YNS |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi Kutluyorum.