SENSİN SEVGİLİ
Yalnızlık şiirinde, bil ki özel konuğum
Yüreğim de bitmeyen, yine sensin sevgili Aşk denen bu davada, söyle neden sanığım Yürekte ki bu acı, artık dinsin sevgili Lalezârın için de, koku salarken, nehar Benim deli gönlümü, aydınlatıyor, sahar Perişan yüreğimde, güller açsın bu bahar Hüzünler bir yerlere, korkup, sinsin sevgili Gönlümdeki şelale, şırıl şırıl akarken Seni dönecek diye, yollarına bakarken Yol göstersin her gece, aşk dağına çıkarken O yıldızlar göklerden, yere insin sevgili Benim mutluluğumu, Dünya, Alem bilecek Bütün suskun dudaklar, gülücükler salacak Sen yanımda ol yeter, bahtım bile gülecek Sevda omuzlarıma, her gün binsin sevgili Ruhun derinliğini, her seven bilen olsun Seviyorum diyenin, yüzü hep gülen olsun Hazan mevsimi bile, gönülde şölen olsun Bu huzur savaşın da, seven yensin sevgili Özleminle kahr olup, göz yaşı döküyorken Her yazdığım şiire, sevgimi dokuyorken Seranat etsin her gün, coşup ta şakıyorken Gonca gülün dalına, bülbül konsun sevgili Lüzumsuz’um hasreti, gece gündüz yaşarken Şu hüzün sarmalları, yüreğimde koşarken Sevda ile birleşsin, bulutlardan düşerken Bahar yağmurlarına, yürek kansın sevgili Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ NEHAR: Fecrin doğuşundan güneşin batışına kadar olan aydınlık. SAHAR: Seher, Gün doğmadan önceki zaman |