YALNIZLIK
YALNIZLIK
Perdeyi araladım, güneşin doğuşunu izledim bir demlik çayı oturdum bitirdim balkondaki ıtır çiçeğin kokusu burnumda tütüyordum o mükemmel bir kokuydu yüreğim ağzımda çıt çıkarmadan oturuyordum ayağı kırık ahşap sandalyede güneşin içeri girişini gördüm sıcaklığıyla aydınlığıyla uyandırıyor uyandırıyor sessizliğimi gelen keman sesi perdeyi aralayan güneş yüzüme çarpmasıyla sıcaklığını hissettim çaresizliğin dibini yaşadım gölgemi görüp perdeye kızdım taşıyamadığım gölgem yüzünden ,tanrım ben nasıl bir suç işlemişim bu nasıl bir yalnızlık bir iç çektim o kadar derindi ki nefes almaya üşendim işte işte böyle bir yalnızlık...! |