Nereye kadar...
Herkezin dünyası kendinden başlar.
Hiç huzurlu değilim bu kış günlerinde Soğuk parke taşları, kaldırımlarda gözüm Taşların üstünde yatıyor gibiyim Batıyor sıcak ve yumuşak yatak Utanıyorum, sıkılıyorum, Kedi ve köpekleri düşünüyorum Kuşları, evsiz barksızları arıyorum Bir faydam olacakmış gibi. Nereye tünedi bu kuşlar, Nereye büzüldü kediler, Nerede kıvrılı köpekler, Ne yapar karıncalar, Dağ ayazındaki kurt, ayı ve geyikler Börtü, böcek, sayda say Açlarmı, hastalarmı, Bir ateş yakıp ısınabilselerdi. İnsana bahşedilen akıl mı Nereden geldi bu mikrop Hangi yıldızın gezegeninden Yanan dünyaya su nasıl oluştu Nasıl türedi mikrop. Neden diyorum neden İnsan kendi sonunu hazırlıyor Çoğaldıkça yok ediyor Sığmayacağız bir gün dünyaya Gidecek yer kalmayacak Belkide ağırlığımızı taşımayacak. Ne biliyoruz geçmişten,gelecekten, İnsanların gelecek kaygısı Ülkelerin var olma savaşı Haklıyım, haklılar, haklıydılar, Kime göre, neye göre, Gölgelerin gücü adına Güç kimde. Geleceğin silahı sinyaller Dünyayı yok edeçek nükleerler İmha edecekler Okyanuslar mı, gökler mi, İmha olacaklar. Tek kişilik ordular eşliğinde Bir kaç sinyal gönderdiğinde Mutlu azınlıklar daha çok istiyor Mutsuz çoğunluklar çıkış yolu arıyor. Nereye kadar. |
Nereye tünedi bu kuşlar,
Nereye büzüldü kediler,
Nerede kıvrılı köpekler,
Ne yapar karıncalar,
Dağ ayazındaki kurt, ayı ve geyikler
Börtü, böcek, sayda say
Açlarmı, hastalarmı,
Bir ateş yakıp ısınabilselerdi.
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...