ÖLÜ DÜŞLER YANGINIkırmızı düşlerin sabahı gözünü çek sis bulutlarından durgun gölün kalbini üşütüyorsun yangın yeri kıyamet dünya gökyüzünde kara sonbahar küskün gidiyor dallar gövdelerinden ve kuşlar kanatlarından tutuşuyor duymuyor musunuz fısıltının çığlığını yırtıyor geceyi gündüzü ya dağlardaki ürpertiyi nehirlerdeki yangını can korkusunu havada savruluyor zaman yaşamın köhne koridorlarında rüzgârın uçarı telaşı körüklüyor közü simsiyah günlerin- ayların- ertesinde kömürleşmiş asırlık çınarlar çölleşmiş topraklar suçluyuz - suçlu –insanlık susun! ağlaşan ağaçlar susun! sevgili tomurcuklar toprağı örten yosunlar semaya uzanan sarmaşıklar beyaz tavşanlar keseli kangurular masum koalalar sarı karıncalar kırmızı mantarlar yabani çilekler affedin öldü kuşlar ölü kuşlar ölümün kılıcı bu kadar mı keskin tanrım günahlarımızı nakış nakış işliyor damarlarımıza… hâlâ görmüyor musunuz ufukta uzanan uçsuz bucaksız orman mezarlığını gözleri ağırlaşan dünya günün karası gece uyumaya gidiyorum sus! kalbim beyhude ağlıyorsun ruhumdaki acı yüzümdeki lekeyi silemez ki… ayşe uçar 08-01-2020 |
Bu yeni söz çok sevdiğim eserine hediyemdir
selamlar