GURBETİN SONBAHAR RÜZGARI
Yağmur bulutları yüklü gök yüzünün altında,
Geceye şarkı söylüyorum. Kaybolmuş sokakların çıkmaz karanlıklarında, Kendimi arıyorum. Tramvaylar geçiyor sokaklardan, Sel gibi insanlar geçiyor saat dörtlerde. Telefon kulübelerinde sırasını bekliyor yalnızlığım, Bir kafenin önünde ,kahve kokusu burnumda. Tüm anıları tutup elinden,eve götürüyorum akşamları, Gözyaşlarım ıslatıyor sokakları, Yağmurlar birleşiyor yaşlarımla... Çay kokulu dost akşamları özlüyorum. Daha bir soğuk esiyor,gurbetin Sonbahar rüzgarı, Masal dolu akşamların sıcaklığı içimde. Adım adım yürürken kaldırım taşlarında, Gözlerim çizer resimlerini bir bir anıların. Teselli edemiyorum ne yapsam da yüreğimi, Atsam kendimi bu soğuk kaldırım taşlarına, İçimdeki hiç geçmeyen ayrılık acısını Yükleyeceğim şu akşam kuşlarının kanatlarına, Gözlerimden kamyonlar geçiyor susun ! Susun artık susun,ağlayacağım ! Aygün Deniz 08.01.2020 |