Mira
D’uyuyormusun Mira
Sessizlik, Nasıl da çığlık çığlığa.. Havada, Bir kurşun ağırlığı.. Sanki şakağından vurulmuş, Can çekişiyor Sabr.. Telli Duvaklı Kınası taze yakılmış bir gelin edasında.. Felaketin, Tellarlarıyla Güle oynaya geliyor b’ak kahr.. Ahh.. Mira Vuslat ki Ötelerden gelen bir rivayet şimdi kulaklarımızda.. Hevesler takılmıs Bir Bir Kursakta.. Yürek ki Akıl ile Savaş’ta. Ah Mira Gelmelisin artık Dağıtmalısın bu hüznü Ellerin değmeli nasırlı parmaklarıma Şifa-en üfürmelisin o mubarek nefesini Merhem degil ! Yarama yara olmalısın.. Sen diye kanamalı sinem .. Aklım susmalı artık.. Yüreğim konuşmalı Sen’li ben’li kelâmlar Hizaya durmalı.. Ve Mira Gelmelisin Ve bitirmelisin Iç savaşlarımı.. |
aklım boşaldıkça yüreğim dolmalı diyor şiir...