Sakladım kalemlerimi bilinmezlere.
Zira yazdıkça hatırlıyorum seni.
Sayfalarım doldukça,
doluyorum.
Mürekkebim aktıkça,
akıyorum.
Defterim bittikçe,
bitiyorum...
Seni yazdıkça hatırlıyorum.
Hatırladıkça ölüyorum.
Artık gel diyemiyorum sevgilim,
sadece özlüyorum.
Seni özlüyorum...

Var zihnimle bir alıp veremediğim.
Hatırladıkça yazıyorum seni, bundandır.
Aklıma düştükçe,
düşüyorum.
Gözümde bittikçe,
düşlüyorum.
Sen kafama estikçe,
üşüyorum...
Seni hatırladıkça yazıyorum.
Yazdıkça ölüyorum.
Gel diyemediğim gibi
yazamıyorum bile sevgilim,
Sadece izliyorum.
Sizi izliyorum...

Seni hatırlıyorum.
Her gece seni yazıyorum.
Her yere bizi kazıyorum.
İşte o gün bugündür,
ben de böyle yaşıyorum.
Artık bazı şeyleri kabullendim,
aşıyorum.
Mesela acı çekmiyorum.
Sadece seviyorum.
’Yalnız’ca seviyorum.
Hâlâ, hâlâ seviyorum...
Seni çok seviyorum...