SENİ ARAYIP DURDUM
bana en çok ne koyuyor
biliyor musun senle firkat ’ı yaşayıp kavuşamamak senin ellerini tutarak gözlerine bakamamak seni doya doya öpüp koklayamamak hicran ağacı oldum özlem çıkmazı düşledim yüreğimde buldum kişnedim nefesimdeki soluğum oldun sokağımdaki kumrularım çatımda ki güvercinlerim oldun sen yanımda olmayınca yerle yeknesak oldum ve ağlamak asıldı gözlerime boğazıma kadar doldum ismin kaldı ezberimde siyah beyaz resmin gündüz demedim gece demedim sanki meczup imiş gibi seni arayıp durdum |
Yüreğin de firar ettiği.
Belki bir düş belki bir vazgeçiş belki varlığın hiçlikle yoğrulduğu.
Yüreğiniz dert görmesin.
Sonsuz selam ve iyi dileklerimle