Seni De Seviyorum Asumankanat sesi arıyor penceremde yarı belim kuşların diyorum nerede göçmeyen kuşların sana bir sır versem , adresi belli dilimde üç mühür eskiyor asuman bana güvercin gönder beyazından ben sana gözlerin mavisi, nazar boncuğu ben/ekli olsun olursa kanadı ayağı boş olsun , üç harf taşıyacak kadar yok yok ’aşk’ değil ’gel’ de nasıl demesem ’dön’ de bilirim onlar da endişeli iadesi taahhütsüz ’zor ’diyeceğim ilk harfi Z... li penceremden bakıyorum tutanı olmayan söz ile birlikte dilek de yanımda,murat da kehkeşan grupla tan arası sokakta kalmış bir ıslık gibi kalabalığım ağlanıyor gece doğum lekesi gibi, tenimde güz buğusu her yanım ıslak durmadan içimi sıkıyorum bir kuruyabilsem... boş yeri kalmamış bir hikayede evcilleştirilmiş ellerim asuman öylesine yalnız öylesine kıt kanaat ellerime çok acıyorum yarınım sendeliyor, düşer gibiyim hatta bir gülme tutsa beni sahi, fazla gülümsemen var mı asuman ? şu kadarcık yeter el kadar bir şey insan içine çıkacağım da, sabah göğünün mahmurluğunda yere basan ayaklarımla kim bilir bağlarımı da sıkarım belki belki de boşluğumu boyayabilirim sen boyarken denizimi sana bunları niye anlatıyorum ki sanki sen hep tepeden bakarsın bana asuman hep küçük görürsün beni Allah’ı var o öyle değildir bak bana ’en çoğum’ der hoş tutar beni yine de hoş değil gönlüm işte ne bileyim... ipliğinde suçu yok mu, kopan düğmede bak aramızda kalsın, yanımdasın ya her an seni de seviyorum asuman suadiyearalıkikibinondokuz Demir Mutlugil |