Eyyam-ı Buhurverdiğin sevda fazla geldi Tanrım...aldığımız yere bıraktık bağışla bütün gece seni düşündüm suya tutunan balık kıyına vurdum gece kokulu içimdeki şiirler devrildi, kalemimi boğduğum denizine derinsizim... diplerine kaçır beni olmayacak duaya sesleniyor, yeni çekilmiş besmelem şakak tetiğiyim sırt bıçağı kaynamayacak kırık sıyrık değil bu düşlerimdeki, bir ömre yetecek sayrılık ne gül kaldı ne gülistan kahretsinim fazlaca lanet olsunum gözlerimden öpüyor, en çok beni seven kadınlar gözlerim gözlerinden yaşlı, gönlüm daha ihtiyar bizi kaybettim ben hükümsüzüm ve çok aceleci ayrılıklar benim olmuş dünyalarımda, ortalıkta dolaşan bir ah sımsıkı avuçlarımda, yabana atacağım aşk üzerime titriyor hüzün alabildiğine suskular sahi söz kırk düğüm biraz daha kaybediyor tam şuram gün tenimdeki geçmeyen eyyam-ı buhur yarın bir çift ayakkabı, kapı önüne konulan suadiyenisanikibinonyedi Demir Mutlugil |
Acemi ayrılıklar hep var şairim.