Af Mektubu
Bengisuyum; ruhuma hayat veren pınarım,
Benim soluk dünyamı renklendiren gülnarım. Evvel emir, hal hatır sormak isterdim ama Bilirim dargınsındır, kem sözlü bu adama. Nadimim, bin pişmanım, kastımı nasıl aştım, Büründüğüm o hale inan ki ben de şaştım. İncittim yüreğini, üzdüm, kırdım, küstürdüm, Emsalsiz gül yüzünü, solgun güle döndürdüm. Asumana yükselir, sessiz feryadım, ahım, Eğer bağışlamazsan, mümkün değil felahım. Fasl-ı bahar bitmesin, dinmesin bad-ı saba, Ne olur merhamet et, çekeceksen hesaba. Fena fi’l-nedametim, utancı yaşıyorum, Boynumda kara yafta, günahı taşıyorum. Ey gönlümün sultanı, el aman diliyorum, Mücrimi affetmeyi seversin, biliyorum. Tekdirine razıyım, ama hükmün af olsun, Seni seven mecnuna, birazcık insaf olsun. |
Benim soluk dünyamı renklendiren gülnarım.
Evvel emir, hal hatır sormak isterdim ama
Bilirim dargınsındır, kem sözlü bu adama.
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice şiirlere...