Kül-2
Bu yitip giden
yokluğunun kaçıncı sonbaharı, Gözlerim dalıp giderken mazinin o masum sahnesine, Bakışlarından kaçarken gülüşüne takılıp düşüyordum her seferinde, Dudaklarından çıkacak her söz kanayan dizlerimin acısını dindirir sanmışken, Sırtıma sapladığın hançer yaralarıyla yüreğim bir ömür, Sana çıkan her yoldan dönüp çaresizliğinden utanacaktı, Ve kirlenmeyen duygularıma zehrini akıtmışken, Bir rüzgar misali gecelerimin sadık bekçisi hüznümle, Oysa seni nefret kokan mısralarımla baş başa bırakacaktım, Küle dönmüşse binbir umutla beslettiğim solgun güllerim Dilba Hanım! İçime süzülen yaşlarla ıslanan ruhum, Bereketini yitiren güzün aşk tohumlarına ihanet ediyordu.. |
Kül-2 şiirini beğeniyle okudum. Şairimi KUTLUYORUM. Nice şiirlere...