BENİM GÖNLÜM
Nazlanıp duran şu, divane gönlü
Bir yandan göz vurur, diğer yandan dil Olmuyor kimseyle, hiç senli benli Bir yandan söz vurur, diğer yandan gül Bir yanı özlerken, bir yanı yanar Bir bakışa bile, bazen de kanar Bendeki gönülde, fazla yok hüner Bir yandan haz vurur, diğer yandan yel Üstüne gidersem, ne çok kızıyor Fazla yüz bulunca, hemen azıyor Elinde kalemi, neler yazıyor Bir yandan naz vurur, diğer yandan fal Nedense vuslata, uğramaz yolu Onun sevdiğiyse, bir yaban gülü Bazen öyle coşar, sanırsın deli Bir yandan köz vurur, diğar yandan çöl Özge cevher olur, potada yanar Kendin bilirimde, aklı da sınar Reddetse sevdiği, deliye döner Bir yazdan buz vurur, diğer yandan el Her zaman sevgide, o fetva verir Bir girdapta döner, izinde yürür Yaptığı yanlışı, kendi de görür Bir yandan öz vurur, diğer yandan kul Sevda denen duygu, çarptı ansızın Anlattın herkese, bak uzun uzun Lüzumsuz bu gönle geçtimi sözün Bir yandan saz vurur, diğer yandan yıl Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |