Adını Sen Koy

bir yerde bitecek olan biter
yeni yollar bulunur savaşlarda
kim ne derse desin
bir zafer çizmek istiyorum
ödüllü bir öykü içinde

bir liman taşlığından sızıyorum
korsan hayaller peşim sıra
denizler geçit vermez istemezse
doksan dokuz ismin aşkına
surlar yükselir göğe
gökyüzü koyu gri gibi
boşunadır rüzgarın korkutucu sesi
fırtınanın öfkesi
burada martılardan eser yok
hiçbir göz bende değil ki!
bi koşu gemileri avlasak hani

kimselerin ulaşamadığı
çok renkli yazgılar nakaratım
kahrolası sürgünlerde bilsem cenneti
ardına dizerdim elbet düşlediklerimi
inanırım yunus’un kurtuluşuna
leyla’nın şirin’in aşkına
aşksa bedeller ödetir şiirlere

bu zamanda
müptela gözlerim arıyor
yeşilin taze kokularına bulanmış
karışık ülkenin
karmaşık gülüşlü o kadını

Vildan Poyraz Coşkun
01.09.2018 / 04:30