Yokluğun Varlığindan Daha Güzel Duruyor
Bir yüzün bana doğru, bir yüzün Kaf Dağı’nda
Yokluğun, varlığından daha güzel duruyor Bedeninle burdasın, ruhun İrem Bağında Yokluğun, varlığından daha güzel duruyor Git, görünme bir daha, senden eser kalmasın Arayan seni bende, bende seni bulmasın Hep bir gölge gibi kal, arkanda iz olmasın Yokluğun, varlığından daha güzel duruyor İstemem, yakın durma, çık rüyâmdan düşümden Kaç yıl deli poyrazlar, esip geçti başımdan Ruhum, bedenim yorgun hiç koşamam pesinden Yokluğun, varlığından, daha güzel duruyor Her su, mutlaka bir gün, akar deryayı bulur Deli dolu dalgalar, en sonunda durulur Yıldızın şavkı söner, mehtapta ay yorulur Yokluğun, varlığından, daha iyi duruyor Git görünme bir daha, senden eser kalmasın Arayan seni bende, bende seni bulmasın Hep bir gölge gibi kal, arkanda iz olmasın Yokluğun, varlığından daha güzel duruyor İbrahim Taşdemir |