Yorgun yıllarıma yaslanıp yakmıştım bir türkünün tütününü
Sazımın bam telinde ince bir feryat
Koparıyorken kıyameti Fizan’da bir ozan
Köprücük kemiği çatlamış düşleri
gömüyordum titreyen ellerimle lâ notasına

Lâ dedim lâ dedi âlemdeki tüm senfoni
Ve yok oldu tüm kâinat
Kanadındaki maviyi hüzne boyamış bir serçe
göğüs kafesimde çırpınırken
Demirden pençesi ile parçaladı küçük bedenini
yolladığın savaş güvercini
Ve lâ dedi tüm hücrelerim
Dağıldı hücremde hapis tuttuğum güncelerim
Döküldü ayak uçlarıma
Döküldü tüm yıldızlarım güneşi görmeden kabir taşıma

Şimdi Lâ diyorum Sana
Lâ diyorum geleceğine geçmişin
Boyası kurumamış bir tuvali yıkayarak baştan başa
Kuruyorum Kuruyorum An’ı
Kur’an"ı
Yine yeni yepyeni pırıl pırıl en baştan !

Berrin Nilgün Kılıç
İki aralık 2019