Ah...
Tahta kapının ardı ağıla inerdi ya
Aşağıdan inekler buzağılar görünür Babaannem danayı ayrı tutardı güya Derdi: "Anası bize sütünü vermez gayrı" Tepinirdik üst katta çoluk çocuk neşeyle Çığırtı kopuverir kaçardık sağa sola Babaannem gelirdi elinde bir şişeyle Döküverirdi suyu toz toprak olan yola Ağaçlarsa muzdarip meyve talanımızdan Dallarını mecburen önümüze eğerdi Keyif alırdı herkes geçen her anımızdan Dertsiz tasasız yerdik bu herşeye değerdi Ah ne güzel bahçeydi sahibi hayattayken Besleyip büyüttüğü bizim çocukluğumuz Birbirine benzerdi gökyüzü dolunayken Bahçedeki gölgeyle yürek burukluğumuz |
yüreğinize sağlık