Aşılmaz duvarlar ördüğün gibi,
Her şey açık seçik gördüğün gibi,
Sen bir muammasın kördüğüm gibi.
Senin bu tavrına aklım ermiyor.


Coşkun sular gibi akıp giderim,
Geçmişe bir kibrit çakıp giderim,
Bütün anıları yakıp giderim.
Bir gün olsun bana ümit vermiyor.


Gözlerim boşlukta, duruyor zaman,
Bütün hesapları soruyor zaman.
Beni öylesine yoruyor zaman,
Yüzümde tebessüm uzun sürmüyor.


Acı çeken için bitmez geceler,
Aşık olanlara yetmez geceler,
Bir adım geriye gitmez geceler.
Sen gittin gideli gözüm görmüyor.


Bu hallere onun yüzünden düştüm,
Arayıp, sormuyor gözünden düştüm,
Sanki bir yangının közünden düştüm,
Gül diktim bağına, niçin dermiyor.


Kördüğüm olduysa kesmek mi gerek?
Fırtına misali esmek mi gerek?
Her olur olmaza küsmek mi gerek?
Gönül evim açık, gelip girmiyor.



Sabri Koca