SEVDA DÜŞÜYOR
Hazan rüzgârları vurunca soldan
Umudum üşüyor, elem üşüyor Sanki bu bedenim, kırık bir daldan; Savrulan yapraklar gibi düşüyor… Ne ilham perisi, ne de bir ece Bir başkadır halim, belki bilmece Titrerken mısrada, yazılan hece Kurduğum cümleyle, kelam üşüyor Boynu bükülmüştür, solmuş lalemin Bitmeyen dertleri, bende âlemin Şiirler değil de, kırık kalemin; Bir kâğıda, mürekkebi düşüyor Ellerimse, boşa çeker, hep kürek Alevler üstüme geliyor direk Yangınlar içinde kalmışken yürek Azaplı ruhumda, çilem üşüyor Tutulmaya görsün, hiç insan bir gün Pembe hayallere dalıyor her gün Hislerine mahkûm kalıyor sürgün Bir kalpten, bir kalbe sevda düşüyor 26. 11. 2019 |
Güzeldi eser
Kutlarım yürekten
Sağlıcakla