MUSA!
Dedim ki
Ya! Musa! Asa’nı ödünç ver! Olsun mazlumlara siper... Ses gelmedi! Ses gelmedi!.. Büyüdü aramızdaki çeper... dedim ki! Ya Musa! cennet mekan kavmine akıl ver! ses gelmedi! ses gelmedi .............. .................. Firavunlar bugün de vardı Görkemli piramitleriyle Zulüm sürüyordu en modern mitleriyle Ve insanlık paramparça sömürü dinamitleriyle ..................... Bitmiyordu keder, yokluk -yoksulluk ki beter mi beter!.. Hastalık, Açlık diz boyu; ölüme aşina her yer... Sürüyürdu acılar, Sürüyordu , bedene vurulmuş kilitleriyle; Sürünüyordu büyük insanlık asırlık dertleriyle... ........... ........... imkansızı diledim, olmadı... sızılarım çoğaldı içimde haykırdım duyulmadı; kendime döndüm, çare kalmadı... sınırlarımı zorladım yandım bölündüm paramparça savruldum da aydım en son maddeden mana devşirip aklımın iklimine düştüm... anladım ki as’a kalemdir leyli! kağıt ise kızıldeniz bilirsen leyli! kelamdır yol açan dilimdir leyli.. ............... |
dünya ya geldik geleli ihtilaller/darbeler/Fidanlerın asılması/yolsuzluk/Kalleşlik vatana ihanet üstelik bunları
yapamayanlara sürüne sürüne yaşamak ..reva görülüyorsa Musa gittiği yerde çok rahat tabii duymaz sizi/bizi.Kaleminize sağlık sayfalarınız gerçekten düşündürücü...boş yazanlara acıyorum.