Yokluğuna Saklanmışım
zamanlar da geçer
insanlarda tüm zamanları bir katil gibi katletmişim yokluğunda. hıncımdan en mahsum insanı yaratmışım masalım oluvermiş tüm öfkelerim tüm şiirleri beni yakması için yazmışım; ne cehennemler anlatabilmiş nasıl yandığımı ne de cennetler haykırmış seninle güzel şeyler yaşadığımı. sesler de biter insanlar da tüm seslerden bir roman yazmışım hem cenneti yutar hemde cehennemi okunduğunda; ne korkular anlatır kendime nasıl saklandığımı ne de mahsum hıçkırıklar yokluğunda nasıl ağladığımı. Zeki Nurcin |