Umut arayan mısralar...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili dostum Taylan Koç’un maharetli kalemiyle içimi depreştirdiği mısralarından sonra susmayan hatıralarımın çığlığıdır...
Kendine varan yolda oturmak
sevgilinin dudaklarında, acıyı dişlemek, kanatmak yoklukları. terlemek sevgilinin, dağ tutan ellerinde, avuçlarına yaslamak yüreğini. sızmak derinlerinde bir nehrin, çağlamak sahipsiz kuytulara... batıp karanlığına gecenin, koparmak yıldızları seyretmek dünyayı gözyaşlarında yüzerken sevgilinin, kanatmak yalnızlığı. ne umut.. ....... ... .. . Kırıp kanatlarını martıların, Gözündeki yalnızlıklara Sapladım adında bilenmiş bıçakları. Saçaklarına sığındım, Bedenimde izlerin, Ruhumu seyrettim Kaçıp giderken benden. Susturup acıları, Koşturup yağız atları, Kalmanı bekledim bir umut.. ....... ... .. . Koşuşan çocuklar düşlüyorum, Kalabalıklara çarpıp, Düşüyorum, Üşüyorum, Ayaklarıma dolanan ıssızlığında senin. Titriyor iliklerim... Kendimi asıyorum, Kavruk dallarına, Turuncu yapraklarına Çınar ağaçlarının. Çığlıklar saklıyorum, Yalanlar aklıyorum, Ayrılıklar saplıyorum, Kabuklarına yaralarımın, Vedasız, busesiz, sessiz. Seçtiğin Geçtiğin, geçip gittiğin şehirlere mezarlar kazıyorum, örtüp gecesiz uykularımı, Ter susuyorum, söküyorum yıldızları adımdan. Sana nefret biçiyorum, Ömrüme ektiğin acılardan, Bana umut.. Ama ne umut!!! |
Ömrüme ektiğin acılardan,
Bana umut..
Ama ne umut!!!
mısralarda biz gibi umut peşinde...kutlarım şairi..