Saklı Duvarsesine tapınca soluğum/ soluğumu yaktığımı sanma utangaç kentler biriktiriyorum ciğerimin kanayan atlasında zindan soluklu ömrüm ama bakma yine de yamacından caydığımı sanma şimdi ışıkların tükürdüğü bir sokak apansız kaldırımlara sataşan gözlerim ayaküstü değişen derileriyle yosma ıslıklı, küfür sakızlı uçurum bilekli anason nefesli fahişeleri bu kentin nasıl da dolanır küskün ve yalnız adımlarıma koynunda uyutacak biri yok mudur aranızda adımlarından caydığımı sanma giden gölgene soruyorum kokunu kokundan caydığımı sanma her gece yıldızlara çakıyorum bu mavi yağmuru yağmurlardan caydığımı sanma fırtına kopartan bileklerimle vuruyorum kapılara kapıları devirdiğimi sanma yenilmiş ordular kadar saklıyım surlara şimdi kimliksiz sessiz kanayandır nefessiz duvara bir çizgi gibi düştü gecenin yalnız suretli ıslığı sırtlanlar ve çakallar peşime düşmüş düşsünler sen tut nefesini inadına bilmezler ki soluğunda saklıyım hala… Ali K. TANYILDIZ |
adımların varsın yankılansın sokaklarda...
kokusu esmer bir kızdı okuduğun şiirler...hala unutmamışlar seni...
o kız ki...düşlerinde şiir firarisi...bir sevi derdi...
yoktu işte masalların bile böylesi...
her aşk kendi soluğundan kanar...aldırma sen şairlere...onlar gökyüzü bulut der...demesine der de...durup hep kendilerini heder eder...
gözleri ela...feriştahına kurşun bela bir sevda...
çek nefesinin pimini...patlasın şarkıların...
anıların tutuşsun yavuklunun saçlarında...)
eyvallah...