İmgelerle yoğrulmuş hüzün ve aşk olmuş tuzu biberi

Usta işi şiir

Kalem var ola

Sevgiyle...Şirlerle kalın

çok başarılı gerçekten..anlatım harika..kelimeler muhteşem..

istanbulun kuytu gölgelerinde dolaşmış şiir
tebrikler

Geç kalmanın üzüntüsüyle...

Daha erken yer almak isterdim bu sayfada..
usta yüreğinize selam olsun, usta elleriniz dert görmesin...
Soluğumu kesip, soluksuz okuduğum dizelerdi...



Sevgimle...

bir resim bir acıyı nasıl bu kadar güzel yansıtabilir..



şiir'e ise saygı ve tebrikler...

kaleme saygıyla...
sürekli yazın şair...sürekli..

doyurucu bir şiirdi şiir adına...

sevgiyle..

ney

üfler

şaha kalkan istanbul ezgilerini
bulut dilesem
çöl aklı duyarlılıklarım

üfle

neyini

şair

önce kendin kal

kül

ateşi tanımasak da olur....



ömür tarafından 1/24/2009 12:40:45 AM zamanında düzenlenmiştir.

ömür tarafından 1/24/2009 12:42:21 AM zamanında düzenlenmiştir.

utangaç bir ney nefesiyim…
bir bulut çektim, yüz fırtına üfledim şehre...

bizi yalnızlaştırıyor her şehir...kelebekler düşsede ellerimize...

tebrikler...

sevgi ve saygımla...

Sadece bir kelebek ömrüne bağlıydı şehir, yaralarımıza tuz basarken şiir. Ama artık ne yapsak boş ve anlamsız. Bizi artık kim anlayabilir ki..

oysa ben
dünyanın orta yerinde ağlayan
utangaç bir ney nefesiyim…
bir bulut çektim, yüz fırtına üfledim şehre

güzeldi

Yumuyorum gözlerimi
içinde ıslandığım mavi eşarplı şehir kokuyor
alevler dolayarak kalbime mevsimin yağan ilk yağmurlarında yitiriyorum kendimi
A 'dan öteye geçemeyen, buğulu fallara kalan mevsimsiz kuşları yazıyorum şimdi

kelebeklere takas etsem de ömrümü,bir parede zerre ucu mutluluk..

'ah bu şehir o eski İstanbul'mudur

bu gecede bütün güzel dileklerim bu şiirledir..
sayfadan kötü satırlar okumak sürpriz olurdu
beni şaşırtmadığı için ..mutluyum.

paylaşım ve emek adına tşk.
sevgiler

insan-ı kâmildir bağrı dağlanmış...

''utangaç bir ney nefesiyim…
bir bulut çektim, yüz fırtına üfledim şehre''

şehir fırtına koynunda bir garip ölümlü...

utangaç sesler vuruyor fısıldayan dostları...usulca

köprüler dişleriyle yarar toprağı...iki kıtaya vurulmuş yorgun dişler kadar nihâyet...

kir ve pastan temizlenmiş bir şehir ruhu kaybolur gibi uzakta...ölüyor doğuma şiir...

şiiri boş kalıplara ve söylemlere sığdırmaya çalışanlara inat...hele ki şiirin adı ''sezmek'' olunca alfabesi bile anlaşılmaz dillerde...

şiir ve şiiriyet gördükçe sayfada...her kelimede büyüyen Şair dilinde...ne mutlu diyorum...

oysa garabetlerle meşgul edilmiş talihsiz edebiyat söylemlerim köksüz bir ağaç oluyor...

ve iflah olmuyor tarihsel bir leke gibi şiire düşen sis...

ehil ellerden ipekli kumaşlara ufak bir dokunuş oysa her dize...

ince...keskin...girift...sanattır her harf...dokunmuştur...

beslendiği dokuyu bilen...ve o dokuya sahip çıkan bir isimdir Asi Şair...
ve hep böyle kalacaktır...



Saygılarımla

kalemde aşk
sözde isyan
yürekte sitem

yaz şair yaz

Sevgimle

artık o haşmetli koynunda onulmaz yaralarımla ben
hangi kozaya kelebek doğurayım…
hangi masalın kuyusunda boğulayım
gayrı bin şiir sıksam da şu beynime
iflah olmaz kalemim…

BİZE SADECE TEBRİK ETMEK DÜŞER

ELİNİZE VE YÜREGİNİZE SAGLIK

ÇOK GÜZEL OLMUŞ ŞİİİRİİİNİİİZZ

SİZİDE SAYFAMA BEKLERİZ SELAMLAR.

kelebekler kozaya sürgün
ve yanağında pembe bir ben İstanbulun
iflah olunmaz bir kederdir şiir...

kaleminize sağlık...saygımla...