SİS OLDUĞU SABAHTI
yine gelip çattı saat
gece çabuk tükendi daha uykulara doymadan daha uyanmaya hazır olmadan tenhaydı karanlıktı sokaklar yeni güne alışmak mı ? dalga dalga kuşkular yüzümde her dalga uyku bekledim uykulardan kaçmayı bekledim karanlığı kendime gelemeden metro otobüs cinneti gözlerim yorgun sönmüş yıldızlar gibi karanlık ve yalnızlık sabahı bugün sis var puslu her şey pus bana sonu gelmeyen cümlelere benziyor yüzüm içimde bir ıssızlık yine yalnızlık yollarda upuzun kış geceleri bana çok kısa hemen sabah oluyor bu son olsun son diyerek yollara girmek merhametsiz sabah ayazını yemek üzerinde durmadığım korkulardan geçerek yürüyorum isyanlarımı gizleyerek yeni güne nasıl alışacağım yüzüme yakışan gülümseme nerede ! bin parça soluk benzim suyu çekilmiş ırmak gibiyim kendimi temize çekmeliyim yüzümde kederlerim silinmeli kimse savrulduğumu bilmemeli kimse yollarda büyüdüğümü düşünmesin güneş kendini gösteriyor nihayet geliyorum elektrikler kesik dışarıda sis ruhum belirsiz üşümekler sarıyor beni bir de bugün nasıl geçer düşüncesi.. mustafa kaya 12.10.2019 /üsküdar |
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________Selamlar